Dwu wejść, pośrodku wschodniego i zachodnie­go boku, broniły dodatkowo potężne wieże. Przestrzeń między pierścieniami murów zajęły zabudowania mieszkalne zapewne dla załogi. Ich ciąg został również obwiedziony murem, jednakże trudno go nazwać obronnym, choć z pewnością mógł stanowić dla napastników dodatkową przeszkodę. Główne warowne mury okręgu pałacowo-świątynńego w Medinet Habu zbudowane zo­stały z cegły i oblicowane płytami z piaskowca. Opisane założenie, powstałe w XII w. p.n.e., w czasie najwięk­szej potęgi politycznej, militarnej i kulturalnej starożytnego Egiptu, w okresie Nowego Państwa (ok. 1567 — ok. 1085), świad­czy jednocześnie o zbliżającym się już schyłku tej potęgi. Kolejne dynastie, często cudzoziemskie (libijska, nubijsko-etiopska, grec­ka), będą coraz słabsze. Nieustanny konflikt o władzę między faraonami a stanem kapłańskim i obce najazdy (Asyryjczyków, Persów, wreszcie Aleksandra Macedońskiego i Rzymu) doprowa­dzą pod koniec I tysiąclecia p.n.e. do ostatecznego upadku państwo egipskie. Przetrwa jednak niezwykła sława jego wyso­kiej kultury. Sławę tę niosą nie budowle obronne, o których mało się dziś wie, lecz monumentalne świątynie, piramidy, posągi władców, wreszcie zwoje papirusów — świadectwa wysoko roz­winiętej nauki w starożytnym Egipcie.

Alicja Jabłońska

Witaj na moim serwisie ! Pracuje w budownictwie już wiele lat, mam dużą wiedzę i doświadczenie na moim blogu znajdziesz wiele informacji dotyczących budownictwa i nieruchomości. Zapraszam do czytania!