Kategoria: Grody, zamki, fortece
MASYW WŁAŚCIWEJ FORTECY
Na nim dopiero dźwigał się potężny masyw właściwej fortecy, o na- rysie czworobocznym, z prostokątnym występem w jednym z narożników. W tym właśnie występie mieściło się jedyne wejście, dodatkowo umocnione czworoboczną wieżą, wyrastającą ponad linię murów fortecznych. Schody wewnętrzne prowadziły
ZESPÓŁ ARCHITEKTONICZNY DOOKOŁA OTOCZONY MUREM
W odróżnieniu od obiektu w Semna, mającego kształt monolitycznej bryły, jakby płasko ściętej sztucznej góry obmurowanej cegłą, forteca w Buhen stanowiła zespół architektoniczny otoczony dokoła murem obronnym. Mur ten składał się ztrzech poziomów w układzie schodkowym. Najciekawszy fragment reprezentowała umocniona
PRZYLEGAJĄCY PIERŚCIEŃ MURÓW
Do warownej bramy przylegał z obu stron pierścień murów, trzema stopniami wznoszących się ku górze. Pierwszą linię obrony stanowił obmurowany stromy wał ziemny. Po wejściu nań nieprzyjaciel stawał nagle przed głęboką fosą, w razie potrzeby zapewne wypełnianą wodą. Wewnętrzna ściana
SKUTECZNE ROZWIĄZANIE
Sforsowanie tak potężnych i doskonale skonstruowanych obwarowań nie było zapewne rzeczą łatwą. Na uwagę zasługuje fakt, że — w przeciwieństwie do mezopotamskich umocnień, złożonych zwykle z dwu lub trzech oddzielnych pierścieni murów — tu jeden ich pierścień, jeden’potężny nasyp tworzył
WAROWNY OKRĄG ŚWIĄTYNI I PAŁACU
Świątynia boga Amona połączoną z pałacem, w Medinet Habu dzielnicy Teb. Wejście pośrodku potężnych pylonów prowadziło na kwadratowy dziedziniec. Zamykała go w głębi następna para pylonów, należących już do samej świątyni. Dalej następował dziedziniec wewnętrzny świątyni, jej sala kolumnowa, wreszcie
ŚWIADECTWA WYSOKIEGO ROZWOJU W EGIPCIE
Dwu wejść, pośrodku wschodniego i zachodniego boku, broniły dodatkowo potężne wieże. Przestrzeń między pierścieniami murów zajęły zabudowania mieszkalne zapewne dla załogi. Ich ciąg został również obwiedziony murem, jednakże trudno go nazwać obronnym, choć z pewnością mógł stanowić dla napastników dodatkową
W ZASIĘGU KULTURY EGEJSKIEJ
W tych samych czasach, gdy między Eufratem a Tygrysem Naramsin utrwalał panowanie Akadów, Hammurabi układał swój kodeks prawny, nad Nilem zaś krzepła władza faraonów okresu Srćdniego Państwa, na licznych wyspach i wybrzeżach Morza Egejskiego kształtowała się i rozwijała kultura, której
ŚWIAT EGEJSKI
Świat egejski, żywotny mniej więcej od 3000 do 1200 r. p.n.e., dość jednorodny kulturowo, nie obejmował jednak ludności jednorodnej etnicznie. Przypuszcza się, że mieszkańcami Peloponezu, Wysp Cykladzkich, Troady byli Achajowie. Do około 1400 r. p.n.e. Kreteńczycy wyraźnie dzierżą w tym
BUDOWNICTWO OBRONNE KRETY
O budownictwie obronnym Krety trudno dziś coś powiedzieć. Wiadomo tylko, że około 2000 r. p.n.e. w Knossos i Mallii — na północnym wybrzeżu wyspy — wzniesione zostały obszerne pałace tamtejszych władców, obwarowane silnymi murami obronnymi z basztami. W 200 lat
LEGENDARNY LABIRYNT
Po kilku stuleciach przyszło im drogo zapłacić za tę dufność i nieostrożność. Pod naporem prawdopodobnie Achajów, spokrewnionych kulturowo sąsiadów z Peloponezu, padły kwitnące miasta królestwa mitycznego Minosa, legł w gruzach jego pałac w Knossos legendarny Labirynt odkopany na początku XX